Tak mówi legenda, jednak każdy, kto choć raz zawitał w te strony, wie, że – jak w każdej legendzie – jest w tym sporo prawdy. Kaszuby zachwycają licznymi czystymi jeziorami, łączącymi je rzekami i bogatymi w zwierzynę lasami. Dzięki temu, że są one znacznie mniej popularne niż Mazury, możemy cieszyć się spokojem i ciszą, a w wielu zbiornikach wodnych znaleźć rośliny i zwierzęta, których obecność potwierdza niemal zupełny brak skażenia cywilizacją.

Czy jest w Polsce region, w którym możemy znaleźć niemal wszystkie możliwe atrakcje – nie tylko morze, ale i spore wzniesienia, jeziora, rzeki oraz piękne lasy? Oczywiście – to Kaszuby, zwane także Szwajcarią Kaszubską ze względu na swoje wyjątkowe ukształtowanie terenu.

Artykuł pochodzi z SeniorLO 50+ 4/2015.
Zobacz inne artykuły z tego numeru lub POBIERZ cały numer bezpłatnie

Post Kto chce spędzić dobre wczasy, niech w kaszubskie jedzie lasy… pojawił się poraz pierwszy w Seniorlo 50+.

Uprawianie ziół w doniczkach to najlepszy sposób, aby mieć świeże zioła zawsze w zasięgu ręki. Hodowane w kolorowych pojemnikach i skrzynkach mogą być również ciekawą ozdobą naszej kuchni. Wszystkich, którzy zastanawiają się, od czego zacząć, jakie zioła wybrać i jak je uprawiać, zachęcamy do skorzystania z naszych podpowiedzi.

Zacznijmy od…

Przygodę z ziołami należy rozpocząć od zastanowienia się, których ziół używamy w kuchni najczęściej. Bazylia, cząber, majeranek, koper, kminek, melisa, tymianek, a może mięta? Po podjęciu decyzji kolejnym krokiem jest zdecydowanie, gdzie będą stały doniczki. Do uprawy ziół należy wybrać dobrze nasłonecznione miejsce – idealny będzie kuchenny parapet (byle nie od północnej strony).

Kiedy siać?

Najlepszym okresem na wysiew, z odpowiednio długim i słonecznym dniem, jest początek marca. Rośliny dostaną wówczas odpowiednią dawkę słońca. Jeśli chcesz mieć świeże zioła w porze jesiennej i zimowej – wysiej je w porze letniej.

Co jest potrzebne?

Kiedy wiadomo już, jakie zioła chcemy uprawiać, musimy poszukać w domu małych doniczek lub opakowań po jogurtach (nie wolno zapomnieć o wywierceniu otworów w dnie, przez które wypłynie nadmiar wody po podlaniu roślin). Warto zaopatrzyć się również w specjalną ziemię do nasion, która wcześniej została odkażona. Dzięki temu zmniejsza się ryzyko chorób roślin. Gdy zioła urosną kilka centymetrów, trzeba przesadzić je do
docelowych doniczek (wypełnionych zwykłą ziemią, którą najlepiej wymieszać z piaskiem).

Pamiętaj…

Zioła potrzebują dużo wilgoci, podlewaj je regularnie – najlepiej wodą o temperaturze pokojowej. Należy je również przycinać, gwarantując ich stały i równomierny wzrost. Znana restauratorka zawsze powtarza, że kuchnia powinna pachnieć ziołami i dobrym jedzeniem. I tego zapachu w kuchni Wam życzymy!

Artykuł pochodzi z SeniorLO 50+ 4/2015.
Zobacz inne artykuły z tego numeru lub POBIERZ cały numer bezpłatnie

Post Jak uprawiać zioła w domu? pojawił się poraz pierwszy w Seniorlo 50+.

Warto uświadomić sobie, że spośród 13 mln naszych rodaków w wieku 50+ zaledwie około 3 mln ma na co dzień dostęp do sieci i potrafi w pełni skorzystać z informacji tam zawartych. By zaktywizować pozostałe 10 mln samorządy oraz organizacje pozarządowe (fundacje, stowarzyszenia, Uniwersytety Trzeciego Wieku) organizują specjalne kursy i szkolenia skierowane do tej właśnie grupy wiekowej. We współczesnym cyfrowym świecie seniorzy nie muszą czuć się wykluczeni – trzeba tylko podać im pomocną dłoń, nauczyć podstaw i pokazać, że znajomość internetu korzystnie wpłynie na ich życie. Są to niezmiernie ważne działania, zwłaszcza że aż 80% właścicieli firm lub menedżerów uważa cyfryzację za kluczową kwestię w nowoczesnej gospodarce, a 63% jako podstawowy warunek wskazuje dalszy rozwój umiejętności cyfrowych wśród społeczeństwa (dane na podstawie Raportu „Cyfrowa przyszłość Polski”).

Jedną z takich inicjatyw prężnie rozwija stowarzyszenie Miasta w Internecie, które wspólnie z Ministerstwem Administracji i Cyfryzacji wdraża program Polski Cyfrowej Równych Szans. W ramach programu – 2 707 Latarników, czyli szkoleniowców (www.latarnicy.pl), od półtora roku uczy osoby po 50. roku życia podstaw obsługi komputera i internetu. Z tej oferty skorzystało już ponad 120 tys. dorosłych Polaków. Dzięki takim kursom potrafią samodzielnie wyszukiwać ciekawe oferty pracy, napisać i wysłać CV oraz list motywacyjny, robić zakupy przez internet, korzystać z programów umożliwiających darmowe rozmowy audio-wideo z bliskimi przebywającymi np. za granicą (Skype). Coraz częściej też zakładają swoje konta na portalach społecznościowych, a za ich pośrednictwem odnawiają dawne kontakty, zawiązują nowe znajomości, aktywizują się zawodowo i społecznie.

Agnieszka Niemojewska

Artykuł pochodzi z SeniorLO 50+ 1/2014.
Zobacz inne artykuły z tego numeru lub POBIERZ cały numer bezpłatnie

Post Informatyzacja pojawił się poraz pierwszy w Seniorlo 50+.

Wielka odpowiedzialność spoczywa na ludziach dojrzałych. Dwudziesty pierwszy wiek to wiek ogromnego przyspieszenia, gdzie na pierwszy plan wysuwa się zdecydowane „mieć“, a refleksje dotyczące tego, jak „być“ zdarzają się coraz rzadziej. Ważne staje się to, jak żyć, żeby nie szkodzić sobie, innym, planecie, którą zamieszkują nie tylko ludzie. Trzeba odrzucić myśl: „a cóż ja mogę…“, bo tak naprawdę może każdy. Najmniejszy nawet wysiłek przeciwdziałający szkodzeniu jest dobrem, którego potrzebuje cały wielki świat. Plastikowy kubeczek po jogurcie. Drobiazg, ale jeśli pomyśli się o tym, ilu ludzi musiało się trudzić, żeby go wyprodukować, ilu żeby trafił do naszej kuchni, ten mały kawałek plastiku nabiera innej wartości. Wystarczy uświadomić sobie, ile codziennie wyrzuca się takich kubeczków na całym świecie, żeby dostrzec zagrożenie. Takich przykładów są miliony.

Na szczęście przewidujący ludzie już się tym zajęli. Do nas należy tylko ułatwienie im tej pracy dla naszego własnego dobra i dla dobra naszej planety. Ludzie dojrzali wiedzą, co robić i wiedzą, że taką wiedzę i przekonania trzeba przekazywać innym. Czy sie to komuś podoba, czy nie, żyjemy w wielkiej wspólnocie z całą fauną i florą Ziemi. Jesteśmy gatunkiem najbardziej drapieżnym i bezwzględnym, jaki kiedykolwiek istniał. Przyczyniamy się do wielkiego cierpienia żywych istot, bo stworzyliśmy przemysły mięsne, drobiarskie, mleczarskie, gdzie nie liczy się życie, a wyłącznie zysk. Zysk okupiony śmiercią i cierpieniem. Chęć wygodniejszego życia, powoduje szybki wzrost gór niewykorzystanych śmieci. Pustoszymy lasy, pola, oceany nawet zatruwamy powietrze. Jeśli nie okiełznamy naszego egoizmu, jeśli nie przyjdzie opamiętanie, Ziemia może się nas pozbyć. A tak naprawdę nie Ziemia, bo na niej możemy żyć wszyscy komfortowo. To my sami tak zanieczyścimy środowisko, że stanie się ono trucizną. Na szczęście ci, którzy czują i myślą, zdają sobie z tego sprawę i działają tak, jak mogą dla dobra całego wielkiego Wszechświata.

Słyszałam taki dowcip:
Przychodzi zapłakana mała planeta córka do planety matki i mówi:
– Mamo,mamo! ja mam ludzi!
A planeta matka na to
– Nic się nie martw, to przechodzi.

Gorzkie!?
Oby nie było prawdziwe.

Artykuł pochodzi z SeniorLO 50+ 5/2015.
Zobacz inne artykuły z tego numeru lub POBIERZ cały numer bezpłatnie

Post Dojrzałość, to duża odpowiedzialność. Co kryje się pod tym pojęciem? pojawił się poraz pierwszy w Seniorlo 50+.

Jak można zmienić ten fakt? Zachęcamy do kreatywnych zabaw ekologicznych, których celem jest wzrost świadomości ekologicznej najmłodszych pokoleń, w kontekście prawidłowej segregacji odpadów opakowaniowych. Dzięki samodzielnemu wykonaniu zabawek z surowców wtórnych, zabawa z wnukami będzie nie tylko atrakcyjna, lecz także uświadomi konieczność troski o środowisko naturalne!

Do wykonania ekologicznej zabawki potrzebne będą: sznurek, zakrętki – np. od butelek PET (ich liczba zależy od tego, jak długi ma być nasz wąż) oraz ostry przedmiot (posłuży on do wykonania dziurki w środku zakrętek).

W pierwszej kolejności powinniśmy nakłuć nakrętki. Należy pamiętać, aby przedmiot służący nakłuwaniu pozostawał poza zasięgiem dzieci. Następnie zawiązujemy jeden z końców sznurka i przeciągamy przez niego nakrętki (układamy je w tym samym kierunku). Na końcu zawiązujemy sznurek na kilka supełków w celu wykonania języka węża. Zabawka gotowa!

Dla starszych dzieci proponujemy bardziej wymagającą grę ekologiczną. Do jej przygotowania potrzebne będą: puste papierowe pudełko, zakrętki np. od butelek typu PET (ich ilość musi być odpowiednia do liczby odpowiedzi na pytanie) oraz kostkę do gry. Ważne, aby zostały użyte powszechnie dostępne odpady.

Następnym krokiem jest przygotowanie na oddzielnych karteczkach odpowiedzi na pytanie dotyczące recyklingu, np. „Jakie mamy korzyści z recyklingu?”. Można posłużyć się naszymi odpowiedziami lub opracować swoje własne. W grę mogą grać już dwie osoby. Zawodnicy kolejno rzucają kostką. Grę zaczyna osoba, która wyrzuci największą liczbę oczek. Wówczas może rozpocząć grę i wylosować jedną odpowiedź z pudełka. Jej zadaniem jest wytłumaczenie drugiemu zawodnikowi/zawodnikom gry, dlaczego np. ograniczenie zużycia surowców wtórnych jest korzyścią z recyklingu. Jeśli uda się jej to zrobić, zyskuje 1 punkt (1 zakrętkę).

Grę wygrywa ta osoba, która zbierze najwięcej zakrętek.

Przykładowe pytania:

• Jakie mamy korzyści z recyklingu?
• Ograniczenie zużycia surowców naturalnych;
• Zmniejszenie ilości odpadów generowanych na składowiskach;
• Czyste środowisko;
• Oszczędność pieniędzy;
• Powstawanie nowych miejsc pracy.
• Jakie są skutki braku recyklingu?
• Utrata dużych powierzchni ziemi;
• Zanieczyszczenie środowiska;
• Wyczerpywanie surowców nieodnawialnych;
• Wzrost zachorowań na różne choroby cywilizacyjne;
• Degradacja środowiska.

Mamy nadzieję, że gdy za oknem zagości niesprzyjająca aura, nasze zabawy pomogą rozchmurzyć niejedną buzię. A może mają Państwo własne pomysły, jak mądrze i ciekawie zająć wnuki? Na propozycje czekamy pod adresem mailowym redakcji. Najciekawsze z nich opublikujemy, a ich autorzy otrzymają od nas ekologiczne gadżety.

Źródła: www.stat.gov.pl, www.ec.europa.eu, www.odpadykijewo.y0.pl, www.biznes.ekologia.pl

Artykuł pochodzi z SeniorLO 50+ 5/2015.
Zobacz inne artykuły z tego numeru lub POBIERZ cały numer bezpłatnie

Post Kreatywne ekozabawy z wnukami pojawił się poraz pierwszy w Seniorlo 50+.

Wprowadzona nowelizacja podzieliła nieruchomości na te, które są zamieszkiwane przez mieszkańców oraz te, które nie są. Świadczy o tym art. 6c ust. 1 ustawy, mówiący, że to gminy obowiązane są do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy. Ponadto ust. 2 tego samego artykułu mówi, że rada gminy może, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, postanowić o odbieraniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne. Jest to jeden z głównych elementów, jaki należy wziąć pod uwagę klasyfikując domek letniskowy jako nieruchomość zamieszkałą lub też nie. Brak definicji pojęcia domku letniskowego lub nieruchomości wykorzystywanej na cele rekreacyjno-wypoczynkowe spowodował dużą dowolność w interpretowaniu przepisów przez gminy, które niejednokrotnie podejmowały decyzję o całorocznych opłatach za takie nieruchomości.

W związku z zaistniałą sytuacją Ministerstwo Środowiska przygotowało interpretację z dnia 30 kwietnia 2015 r. w sprawie ponoszenia opłaty ryczałtowej w przypadku nieruchomości, na których znajdują się domki letniskowe, lub innych nieruchomości wykorzystywanych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe. Jest w niej mowa m.in. o tym, że jeżeli posiadamy działkę, którą użytkujemy tylko czasowo w związku z wypoczynkiem, należy zaklasyfikować ją jako nieruchomość niezamieszkałą, na której powstają odpady komunalne. Pozostaje jeszcze kwestia opłat. W tym wypadku ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach w art. 6j ust. 3b mówi, że w przypadku nieruchomości, na których znajdują się domki letniskowe, lub inne nieruchomości wykorzystywane na cele rekreacyjno-wypoczynkowe, wykorzystane jedynie przez część roku, rada gminy uchwala ryczałtową stawkę opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za rok, od domku letniskowego. Warto zaznaczyć, że rada gminy na podstawie art. 6c ust. 2 ma dowolność, jeżeli chodzi o nieruchomości niezamieszkałe, co do objęcia ich odbiorem odpadów komunalnych. W sytuacji kiedy rada gminy zadecyduje o objęciu nieruchomości niezamieszkałych odbiorem odpadów  komunalnych, musi jednocześnie uchwalić ryczałtową stawkę dla takich nieruchomości. W przypadku kiedy mimo wszystko na terenie naszej gminy nie ma takiego zapisu, musimy na własną rękę zawrzeć umowę z podmiotem uprawnionym do odbioru odpadów komunalnych. W takiej sytuacji właściciele nieruchomości są zwolnieni ze składania deklaracji oraz wnoszenia opłat. Należy jednak pamiętać, że obowiązkiem jest posiadanie odpowiednich dokumentów potwierdzających wykonanie usługi odbioru odpadów komunalnych.

Posiadając więc działkę, na której przebywamy tylko w celach wypoczynkowych, musimy najpierw zorientować się, czy gmina, na terenie której zlokalizowana jest nasza działka, ustanowiła roczną opłatę ryczałtową za gospodarowanie odpadami od właścicieli domków letniskowych. Taką informację można znaleźć w uchwałach rady gminy, które zamieszczone są na stronach internetowych poszczególnych urzędów. Ryczałtowa stawka powinna być wyliczona zarówno dla odpadów zmieszanych, jak i zebranych w sposób selektywny. Dlatego należy również złożyć deklarację o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi dla nieruchomości, na której nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne. Deklaracje te można również znaleźć na stronach internetowych urzędów gminy. Na stronie www.gminy.pl można znaleźć wykaz wszystkich gmin wraz z niezbędnymi informacjami. GW

Źródła:

1. Ustawa z dnia 13 września 199 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2013 r. poz. 1399 ze zm.).
2. www.mos.gov.pl

Artykuł pochodzi z SeniorLO 50+ 5/2015.
Zobacz inne artykuły z tego numeru lub POBIERZ cały numer bezpłatnie

Post Co z odpadami z domków letniskowych? pojawił się poraz pierwszy w Seniorlo 50+.

Problem produkowania odpadów medycznych jest w naszych gospodarstwach domowych bardzo widoczny – mamy skłonności do gromadzenia leków „na wszelki wypadek”, co ma odzwierciedlenie w ilościach wytwarzania około 2,5 kg rocznie takich śmieci przez statystycznego Polaka. Jednak mimo pozytywnych zmian w zakresie zbierania nieprzydatnych medykamentów i przekazywania ich do punktów selektywnej zbiórki (przede wszystkim aptek), wciąż duża część przeterminowanych farmaceutyków ląduje w kanalizacji lub jest mieszana ze zwykłymi odpadami komunalnymi. Przekłada się to na zwiększenie zanieczyszczenia środowiska, w przypadku którego najbardziej zagrożone są ekosystemy wodne. Innym bardzo groźnym (i trudnym do zmierzenia) skutkiem przedostawania się substancji chemicznych zawartych w lekach do środowiska jest uodparnianie się bakterii na różne substancje czynne zawarte w medykamentach (szczególnie w antybiotykach). Łatwo więc dojść do oczywistego wniosku, że farmaceutyki lądujące w zwykłym koszu bądź ubikacji to realne zagrożenie nie tylko dla przyrody, ale przede wszystkim dla naszego zdrowia.

Post Odpady niebezpieczne – leki i odpady medyczne pojawił się poraz pierwszy w Seniorlo 50+.